.:: آشنايي با لنزمتر ::.

لنزمتر چيست ؟
( Lensmeter )، دستگاهی است که به وسیله ­ی آن ، توان، محور و مقدار منشور یک عدسی تعیین می شود و یکی از وسایل ضروری هر مؤسسه عینک سازی است و در مدلهای گوناگون و یا با نام های تجاري از قبیل: لنزومتر، ورتومتر، اولی متر، رفراکسیونومتر، فوکومتر یافت میشود و در یک تعریف کلی می توان گفت: این گونه لنزمتر های دستی، دارای حدوداً یک صد و پنجاه قطعه مکانیکی با عملکردها و حساسیتهای مختلف و تقریباً دارای پانزده عنصر اپتیکی که شامل عدسیهایی با ضریب شكستهاي بسیارحساس و آینه ­ی انعکاسی، خط کش مدرج و حدود چهار عدد شیشه ­­ی رتیکول بسیار دقیق باشند
در بعضی از لنزمتر های جدید، مقدار درصد جذب اشعه ­ی ماوراء بنفش(UV) و
عدد آبه ( Abbe ) عدسی را هم می توان مشاهده نمود .


بعضي از لنزمترها ، اتوماتیک و دیجیتالی (Autolensmeter ) هستند و توان عدسی به صورت پرینت (چاپ شده) از دستگاه خارج می شود و از ±0.12 الی ±30.0 دیوپتر را می توان اندازه گیری نمود. در بعضی از لنزمترها، توان عدسی از داخل و بعضی دیگر از بیرون خوانده می شود. از انواع دیگر این دستگاه، می توان از لنزمترهای تلویزیونی نام برد که صفحه ­ی نمایشگر تعیین محور و توان عدسی از بیرون قابل رؤیت می باشد. بعضی دیگر، دستی می باشند که نوع دستی آن بیشتر مورد استفاده قرار ميگيرد.
لازم به توضیح است که در بعضی از کشور ها ، دستگاه لنزمتر (Lensmeter) را با نام تجاری لنزومتر (Lensometer) میشناسند .

لنزومتر (Lensometer) ، نام لنزمترهايي است که توسط یک کارخانه آمریکایی تولید میشود و چون اولین لنزومترهایی که در این کشورها از آنها استفاده شد ، محصول این کارخانه بودند ، لذا با این نام (لنزومتر) معروف شدند .



اين هم تصوير يك نوع لنزمتر متداول بنام TOPCON LM – 6


منبع :
http://www.eynak.com/n/167

.:: آشنايي با افتالموسكوپ ::.

افتالموسكوپ چيست ؟
افتالموسکوپ، وسيله‌اي است که براي معاينه چشم استفاده مي‌شود. مهمترين مزيت استفاده از آن، تعيين سلامت رتين و محفظه ويتروس است.
در بيماران مبتلا به ديابت قندي، معاينه مرتب چشم توسط افتالموسکوپ (هر 6 ماه تا يک سال، يکبار) براي غربالگري وشخيص زودرس رتينوپاتي ديابتيک که از علل مهم از دست دادن بينايي مي‌باشد، لازم است. اين عارضه در مراحل ابتدايي مي‌تواند توسط درمان رتين با ليزر، برطرف شود.
در بيماري فشارخون، تغييرات حاصل از آن روي رتين، به طور بسيار نزديکي، همان تغييرات ايجاد شده روي مغز (که مي‌تواند به حوادث عروقي مغز منتهي شود) را تقليد مي‌کند.
تعداد زيادي شرکت، سازنده اين وسيله هستند که مي‌توان به
Welch Allyn، Heine  Riester و keele اشاره کرد. اولين کارخانه‌اي که شروع به ساخت اين نوآوري بديع نمود، Welch Allyn است. افتالموسکوپ‌ها اغلب همراه اتوسکوپ و در قالب يک مجموعه
، به فروش مي‌رسند.
تاريخچه
اگر چه افتالموسکوپ در ابتدا توسط «چارلز بابج» در سال 1847 ساخته شد، اما تا سال 1851 که توسط
Herman von Helmholtz، دوباره ابداع شد و کاربرد آن و مفيد بودنش، کشف شد، استفاده نمي‌شد. وقتي نحوه کارکرد آن در فرانسه آموزش داده مي‌شد، Anagnostakis، چشم پزشک يوناني با ايده ساخت دستگاهي که توسط دست نگاه داشته مي‌شود و يک آيينه محدب به آن اضافه شده است، نوع جديدي از آن را معرفي کرد. پس از وي، Liebreich، با الهام از مدل آناگنوستاکيس، مدلي را ابداع کرد که در عمل بسيار کاربرد داشت و هنگامي که آن را در اولين کنفرانس چشم‌پزشکي در بروکسل به سال 1857 معرفي کرد، در ميان چشم پزشکان، بسيار محبوبيت يافت. در سال 1915، دو دانشمند ديگر، اولين نوع مستقيم آن را که به صورت دستي به کار مي‌رود، ابداع نمود که امروزه توسط پزشکان در سراسر دنيا استفاده مي‌شود.با طي روند تکاملي ساخت آن، امروزه افتالموسکوپي، يکي از بيشترين روش‌هاي غربالگري پزشکي موجود در دنياي امروز به شمار مي‌رود.
انواع
افتالموسکوپ، داراي 3 نوع عمده «مستقيم»، «غيرمستقيم» و «Slit-lamp» مي‌باشد.
  • مستقيم‌:
اين نوع از افتالموسکوپ ازيک نور فلاش کوچک و منبع نور همراه با تعداد زيادي لنز چرخشي که مي‌تواند تا 15 برابر بيشتر، بزرگنمايي داشته باشد تشکيل شده است. از اين نمونه، به طور معمول در معاينات روتين پزشکي استفاده مي‌شود. نور مستقيمي از افتالموسکوپ به درون چشم از طريق قرنيه براي ديدن پشت کره چشم، تابانده مي‌شود.
  • غيرمستقيم:
اين نوع از افتالموسکوپ، از يک چراغ که به دور سر بسته مي‌شود و يک لنز که توسط دست نگاه داشته مي‌شود، تشکيل شده است. اين نوع، ميدان ديد بيشتري از درون چشم، فراهم مي‌کند. هم ‌چنين ديد بهتري از فوندوس، حتي اگر لنز چشم توسط بيماري کاتاراکت کدر شده باشد، ارايه مي‌کند. نوع غيرمستقيم خود داراي 2 زير مجموعه monocular و binocular است.
در نوع غيرمستقيم، بيمار مي‌تواند در حالت‌هاي خوابيده يا نيمه نشسته قرار بگيرد. در اين نوع نور بسيار روشن به چشم تابانده مي‌شود که البته مي‌تواند ناراحت کننده باشد اما دردناک نيست. اين نوع نياز به تبحر و زمان بيشتري دارد و پزشک مي‌تواند رتين داخلي را ببيند.
  • Slit- lamp:
اين دستگاه در جلوي چشم بيمار قرار مي‌گيرد. به علاوه لنزهاي آن در نزديکي چشم جاي مي‌گيرند و اين امکان را به پزشک مي‌دهد که قسمت قدامي چشم (فوندوس) را هم معاينه کند. اين مدل، مزاياي ديد سه بعدي، همراه با بزرگنمايي افتالموسکوپي مستقيم را دارد. ميدان ديدي را که اين مدل تامين مي‌کند پهن‌تر از افتالموسکوپي مستقيم است اما به اندازه افتالموسکوپي غيرمستقيم نيست.
انواع افتالموسکوپي غيرمستقيم و slit-lamp، پس از چکاندن قطره در چشم و باز شدن قرنيه، استفاده مي‌شود اما نوع مستقيم مي‌تواند در چشم‌هاي با قرنيه ديلاته و يا غيرديلاته استفاده شود. اين قطره‌ها مي‌تواند براي ساعت‌ها، اختلال ديد ايجاد کند که رعايت احتياطات لازم را مي‌طلبد. قبل از استفاده از آنها نيز بايد از بيمار درمورد آلرژي به اين داروها، استفاده از هر نوعي از دارو و يا سابقه داشتن گلوکوم در بيمار يا خانواده وي، سوال کرد.
اين تست‌ها به خودي خود، خطري ندارند ولي قطره‌هاي استفاده شده مي‌تواند به ندرت ايجاد تهوع و استفراغ، خشکي زبان، گرگرفتگي، گيجي يا حمله گلوکوم زاويه بسته کند.
نتايج غيرنرمال معاينه، مي‌توانند شامل هر گونه بيماري چشم مانند وتيروس کدر، رتين جدا شده، مشکلات عصب بينايي، تخريب ماکولار و تغييرات ناشي از گلوکوما باشند.
از آنجا که با اين تست مي‌توان بسياري از بيماري‌هاي جدي را در مراحل اوليه تشخيص داد، افتالموسکوپي به عنوان يک تست با ارزش شناخته مي‌شود و دقت آن تا 90-95درصد تخمين زده مي‌شود. هم‌چنين عوارض ديگر بيماري‌هاي خوني و قلب، بيماري‌هاي مغز و ديابت را نيز مشخص مي‌دهد
.



.:: آشنايي با كراتومتر ::.

كراتومتر چيست ؟
کراتومتر یک وسیله پزشکی است که متخصصین حفاظت از چشم برای اندازه گیری انحنا و بازتاب سطح قدامی قرنیه از آن استفاده می کنند.کراتومتر ، که گاهی افتالمومتر نیز نامیده می شود ، در ابتدا برای تشخیص آستیگماتیسم و تعیین درجه و درمان آستیگماتیسم استفاده می شد.آستیگماتیسم وضعیتی برای چشم است که قرنیه یا عدسی بد شکل شده و سبب مشکلات بینایی می شود.

نخستین کراتومتر در اواخر قرن 19 در یک تلاش مشترک با چشم پزشک فرانسوی ، Louis Émile Javal ، که بنیان گذار و رئیس آزمایشگاه چشم پزشکی در دانشگاه سوربن پاریس بود ، وشریک و شاگرد سابقش ، Hjalmar Schiotz اختراع شد . مطالعه و توسعه پزشکی و تکنولوژی در چشم پزشکی توسط Javal ، احتمالا بر پایه الهامی که نتیجه مشکلات بینایی خودش بود و در زندگی اش او را رنج می داد ، انجام شد.

کراتومترهای امروزی از سنسورهای نوری و تکنولوژی کامپیوتری برای اندازه گیری تطبیق و کنتراست قرنیه دربرابر مقدارهای از قبل تعیین شده استفاده می کنند.مقدارهای تعین شده توسط کراتومتر، مقدارهای "کراتومتریک" نامیده می شوند و متخصصین حفاظت از چشم را قادر می سازند که وجود و درجه آستیگماتیسم را تعیین کنند.دو نوع آستیگماتیسم وجود دارد:رایج ترین آن بد شکلی قرنیه است، اما گاهی عدسی ، که در پشت قرنیه است، نیزمی تواند بد شکل شود.یک قرنیه طبیعی کروی است ، ولی در نمونه های آستیگماتیسم ،قرنیه دوک مانند است.کراتومتر در درجات (زوایای) متفاوت قرنیه را اندازه گیری کرده و به تعیین یک نسخه اصلاح کننده مناسب ،درجه اصلاح ، و اینکه عدسی های مقعر و محدب نیازمند بازگرداندن دید به یک سطح قابل قبول هستند، کمک می کند.

همچنین یک کراتومتر بارها درپروسه های خاص عمل جراحی، برای کمک به جراح چشم استفاده می شود. استفاده کننده کراتومتر یک چراغ LED بعنوان نقطه کانونی برای مریض و انکسار زوایا (منتها درجات) مناسب ،آماده می کند ، که جراح را قادر می سازد در طی آب مروارید و دیگر جراحی های اصلاحی چشم ، برشهای دقیقی ایجاد کند.همانگونه که کراتومتر با تکنولوژی تکامل می یابد سایر ابزارها و جریاناتی که جهت حفاظت از چشم انجام میشود نیز توسعه می یابد.امروزه نتنها برای متخصصین حفاظت از چشم تعیین دلیل اصلی مشکلات بینایی امکان پذیر نیست ، بلکه تصحیح بسیاری از شرایط موثر بر سلامت بینایی و چشم از طریق جراحی نیز امکان پذیرنیست.

منبع: سايت جامعه مهندسي پزشكي